تاریخچه پیدایش شبکه

در سال ۱۹۵۷ نخستین ماهواره اتحاد جاهیر شوروی با نام اسپونتیک  به فضا ارسال شد .

به علت وجود فضای رقابتی تسلیحاتی بین دو قدرت برتر جهان  در زمان جنگ سرد وزارت دفاع امریکا در واکنش به این اقدام رقیب نظامی خود، آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته یا آرپا (ARPA) را تاسیس کرد.

در زمان جنگ جهانی یکی از پروژه های مهم این آژانس تامین ارتباطات احتمالی تعریف شده بود.

در همین سال ها در مراکز تحقیقاتی غیر نظامی که با دانشگاه های برتر ارتباط داشتند ، تلاش برای اتصال کامپیوتر ها به یکدیگر دریک  جریان و جهت بود.

در آن برهه زمانی کامپیوتر های Mainframe از طریق ترمینال ها به کاربران سرویس می دادند. به علت اهمیت بسیار این مساله و نیاز شدید برای اتصال بین کامپیوترها برای هماهنگی بیشتر ،آژانس آرپا (ARPA) منابع مالی پروژه اتصال دو کامپیوتر از راه دور به یکدیگر را در دانشگاه MIT بر عهده گرفت.

در اواخر سال ۱۹۶۰ اولین شبکه کامپیوتری بین چهار کامپیوتر که دو عدد از آنها در MIT، یکی در دانشگاه کالیفرنیا و دیگری در مرکز تحقیقاتی استنفورد قرار داشتند، راه اندازی شد.

این شبکه آرپانت نامگذاری شد. در سال ۱۹۶۵ نخستین ارتباط راه دور بین دانشگاه MIT و یک مرکز دیگر نیز برقرار گردید.

در سال ۱۹۷۰ شرکت معتبر زیراکس یک مرکز تحقیقاتی در پالوآلتو تاسیس کرد. این مرکز در طول سال ها مهمترین فناوری های مرتبط با کامپیوتر را معرفی کرده است و از این نظریه به یک مرکز تحقیقاتی افسانه ای بدل گشته است.

این مرکز تحقیقاتی که پارک (PARC) نیز نامیده می شود، به تحقیقات در زمینه شبکه های کامپیوتری پیوست.

تا این سال ها شبکه آرپانت به امور نظامی اختصاص داشت، اما در سال ۱۹۷۲ به عموم معرفی شد.

در این سال شبکه آرپانت مراکز کامپیوتری بسیاری از دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی را به هم متصل کرده بود. در سال ۱۹۷۲ نخستین نامه الکترونیکی  (ایمیل) از طریق شبکه منتقل گردید.

در این سال ها حرکتی غیر انتفاعی به نام MERIT که چندین دانشگاه بنیان گذار آن بوده اند، مشغول توسعه روش های اتصال کاربران ترمینال ها به کامپیوتر مرکزی یا میزبان بود. مهندسان پروژه MERIT در تلاش برای ایجاد ارتباط بین کامپیوتر ها، مجبور شدند تجهیزات لازم را خود طراحی کنند.

آنان با طراحی تجهیزات واسطه برای مینی کامپیوتر DECPDP-11 نخستین بستر اصلی یا Backbone شبکه کامپیوتری را ساختند.

تا سال ها نمونه های اصلاح شده این کامپیوتر با نامPCP یا Primary Communications Processor نقش میزبان را در شبکه ها ایفا می کرد. نخستین شبکه از این نوع که چندین ایالت را به هم متصل می کرد Michnet نام داشت.

روش اتصال کاربران به کامپیوتر میزبان در آن زمان اینگونه بود که یک نرم افزار خاص بر روی کامپیوتر مرکزی اجرا می شد و ارتباط کاربران را برقرار می کرد و اجازه ارتباط درون شبکه را میداد.

اما در سال ۱۹۷۶ نرم افزار جدیدی به نام  Hermesعرضه شد که برای نخستین بار به کاربران اجازه می داد تا از طریق یک ترمینال به صورت تعاملی مستقیما به سیستمMERIT متصل شوند.

این، نخستین باری بود که کاربران می توانستند در هنگام برقراری ارتباط از خود بپرسند که میخواهند به چه کسی متصل شوند یا به کدام سیستم ارتباط پیدا کنند.

ابداع روش سوئیچینگ بسته ای یا Packet Switching است که یک اتفاق مهم در حوزه شبکه است.

قبل از معرفی شدن این روش از سوئیچینگ مداری یا Circuit Switching برای تعیین مسیر ارتباطی استفاده می شد. اما در سال ۱۹۷۴ با پیدایش پروتکل ارتباطی TCP/IP از مفهوم Packet Switching استفاده بیشتری شد.

این پروتکل در سال ۱۹۸۲ جایگزین پروتکل NCP شد و پروتکل استاندارد آرپانت شد. در همین زمان یک شاخه فرعی بنام MILnet در آرپانت همچنان از پروتکل قبلی پشتیبانی می کرد و به ارائه خدمات نظامی می پرداخت.

با این تغییر و تحول، شبکه های زیادی به بخش تحقیقاتی این شبکه ارتباط پیدا کردند و آرپانت به یک اینترنت تبدیل شد . در این سال ها حجم ارتباطات شبکه ای افزایش یافت و مفهوم ترافیک شبکه مطرح شد.

مسیر یابی در این شبکه به کمک آدرس های IP به صورت ۳۲ بیتی انجام  می‌‎شده است . هشت بیت اول آدرس IP به شبکه های محلی اختصاص یافته بود که به سرعت مشخص گشت تناسبی با نرخ رشد شبکه ها ندارد و باید در آن تجدید نظر شود.

مفهوم شبکه های LAN و شبکه های WAN در سال دهه ۷۰ میلادی از یکدیگر تفکیک شدند.
در آدرس دهی ۳۲ بیتی اولیه، بقیه ۲۴ بیت آدرس به میزبان در شبکه اشاره می کرد.

در سال ۱۹۸۳ سیستم نامگذاری دامنه ها (Domain Name System) به وجود آمد و اولین سرویس دهنده نامگذاری(Name Server) راه اندازی شد و استفاده از نام به جای آدرس های عددی معرفی شد. در این سال تعداد میزبان های اینترنت از مرز ده هزار عدد فراتر رفته بود.

تقسیم بندی بر اساس حوزه جغرافی تحت پوشش:

شبکه های محلی کوچک LAN

شبکه های متوسط  MAN

شبکه های گسترده  WAN

۱ شبکه های  LAN

حوزه جغرافیائی که توسط این نوع از شبکه ها پوشش داده می شود ، یک محیط کوچک نظیر یک ساختمان اداری است . این نوع از شبکه ها دارای ویژگی های زیر می باشند:

  • توانائی ارسال اطلاعات با سرعت بالا
  • محدودیت فاصله
  • قابلیت استفاده از محیط مخابراتی ارزان نظیر خطوط تلفن به منظور ارسال اطلاعات
  • نرخ پایین خطاء در ارسال اطلاعات با توجه به محدود بودن فاصله

۲– شبکه های  MAN

حوزه جغرافیائی که توسط این نوع شبکه ها پوشش داده می شود ، در حد و اندازه یک شهر و یا شهرستان است. ویژگی های این نوع از شبکه ها بشرح زیر است :

  • یچیدگی بیشتر نسبت به شبکه های محلی
  • قابلیت ارسال تصاویر و صدا
  • قابلیت ایجاد ارتباط بین چندین شبکه

۳– شبکه های  WAN

حوزه جغرافیائی که توسط این نوع شبکه ها پوشش داده می شود ، در حد و اندازه کشور و قاره است .
ویژگی این نوع شبکه ها بشرح زیر است 

  • قابلیت ارسال اطلاعات بین کشورها و قاره ها
  • قابلیت ایجاد ارتباط بین شبکه های LAN
  • سرعت پایین ارسال اطلاعات نسبت به شبکه های LAN
  • نرخ خطای بالا با توجه به گستردگی محدوده تحت پوشش
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
View all comments